547w
هندوانه ی سرخ .. دل بود و
دانه های سياهِ غرور..
در پوسته ی کالِ تنهايی!
و
تو
سبزينه ی زندگی را با نفسهای عاشقت
در کالبد ِ کال ِ من دواندی..
و شيرينی احساست را
به سرخی ِ دلم بخشيدی..
تو آمدی
و
هر برش از قلب من
شکر پاره شد!! ...
اول تابستان ســــالی که بیایی ____ نيـــــما
