572w
mahdimomeni
(Hi No. 1487926)
تو صبور ابرهای تازه تر باشکه باران را باردارند
دلت را به دریای زلالی بسپار که اینک در افق ، آرامش می سراید
نور ماه چیست؟ رها کن که آه خورشید دامن گیر است .
بیا و تا لحظه ی قاصدک ؛ پرواز کن
جوانی تو گلبرگ های عشق را مست خواهد کرد ؛ اگر نرگس شیدا وش را به تلنگر دلت خوب سپرده باشی.
حواس یک بغل بوی شب بوها برای قامت سبزت ؛ سال ها جمع جمع خواهد بود ؛ اگر از دیوار بام ما ؛ اندکی خنده میهمانم کنی.
ماه و دریا را به هم بسپار
که دستان من دشت تبسم خواهد بود و با عشق ؛ گیسوی پاشیده در چشمم را ؛ میزبان مهربانی ها خواهد کرد.
در سرای مهتابی چشمان من ؛ هر قدم که خواهی آرام بگشای ...
ستون خیمه ی جانم ؛ به لبخند جوانه ی تو پابرجاست
